Aangifte geweigerd

Wij krijgen regelmatig te horen dat de politie geen aangifte wil opnemen en de meest voorkomende redenen die vaak de revue passeren zijn:

– Het betreft een civielrechtelijke aangelegenheid en er is geen sprake van een strafbaar feit;
Indien u aangifte wenst te doen, dan heeft u waarschijnlijk te maken met iemand die een onrechtmatige daad jegens u pleegt. Er is dan sprake van een zekere overlap met het civiele recht en met het strafrecht. Echter, wanneer tevens een civielrechtelijke actie mogelijk is, is dat geen reden om de aangifte te weigeren.

– Er is op voorhand al onvoldoende bewijs, zodat de politie de aangifte niet in
behandeling neemt;
Het is onterecht om ervan uit te gaan, zonder het horen van de verdachte, dat er
vooraf al onvoldoende bewijs bestaat voor een strafbaar feit en dit is zeker ook geen grondslag voor de weigering om een aangifte op te nemen. Het is wel raadzaam om de politie bij een zaak met weinig bewijs, te wijzen op eventuele getuigen in het kader van het voorbereidend onderzoek, of bij de aangifte bijvoorbeeld een audiobestand, of (Whatsapp)gesprekken te voegen. Uiteindelijk is het aan de politie om onderzoek te verrichten in het kader van de waarheidsvinding.

– Er wordt een melding gemaakt van het feit, maar er wordt geen aangifte opgenomen;
Het komt vaak voor dat er voor een melding wordt gekozen als zich iets afspeelt in de huiselijke sfeer. Dat houdt in dat, deze melding eventueel betrokken kan worden bij een tweede politiecontact. Echter, met een melding komt er geen onderzoek en er wordt ook geen afschrift van een melding meegegeven. Kortom, de verdachte zal niet worden vervolgd. Er is dus een belangrijk verschil tussen een melding en een aangifte.

– Alvorens er een aangifte in behandeling wordt genomen, wordt aangestuurd op bemiddeling;
Dit speelt eveneens vaak in de familiesfeer, maar ook burenruzies worden vaak op deze manier benaderd. Feit blijft dat de politie de aangifte in behandeling zal moeten nemen als er geen ruimte is voor een bemiddelingsgesprek.

De politie is verplicht om uw aangifte op te nemen. De politie zal vervolgens in samenspraak met het Openbaar Ministerie bepalen of er (naast uw aangifte) voldoende aanknopingspunten zijn om tot vervolging over te gaan. De politie heeft niet de vrijheid om hierin een afweging te maken. Als er sprake is van een strafbaar feit en u wenst daar aangifte van te doen, dan moet de politie uw aangifte opnemen op grond van artikel 163 lid 6 Strafvordering. Zoals hiervoor aangegeven kan het lastig zijn om de politie te overtuigen uw aangifte op te nemen, vooral, wanneer u daar zelf geen ervaring mee heeft. Wij kunnen u helpen met het indienen van een klacht (niet-opname aangifte) bij de hoofdofficier van justitie van het arrondissement waaronder het betreffende korps valt waar u aangifte wenst te doen. Daarnaast kan (via één van onze advocaten) de aangifte alsnog onder de aandacht worden gebracht bij de officier van justitie om vervolgens alsnog de aangifte op te nemen. Desnoods gaat één van onze advocaten met u mee naar het politiebureau om u te ondersteunen bij de aangifte. Als u de mededeling krijgt dat er geen sprake is van een strafbaar feit, dan lopen wij uw zaak bij langs en bekijken wij voor u of wij dit onder een strafbaar feit kunnen brengen. Wij zullen vervolgens een brief schrijven naar de politie met de juridische onderbouwing, zodat u daarmee verder kunt bij het in behandeling nemen van de aangifte.